هیچ ملتی باقی نمیماند مگر اینکه ابتدا برای خود ارزشهایی وضع کند ولی آن قومی که میل به بقا دارد نباید ارزشهای خود را با ارزشهای همسایگان خود یکی سازد.
هر قومی را جدول ارزش های خاصی است که در حقیقت جدول پیروزی های اوست.این جدول انعکاس خواست توانایی آن قوم است.
برای هر قومی آنچه بدست آوردنش مشکل است موجب تحسین است. آنچیزی نیک خوانده میشود که لازم و در عین حال صعب الحصول باشد و آنچیزی مقدس نامیده میشود که در هنگام عسرت و تنگی موجب نجات و فلاح است.
هرآنچه موجب تسلط و درخشش و فتح آن قوم به رغم ترس وحسد همسایگانش میشود مقامی شامخ در جدول ارزش های وی میابد و مفهوم و معیار سنجش همه ی چیزها میشود.

چنین گفت زرتشت/درباره هزارویک هدف

پی نوشت: کان (کلاً) این نیچه یه چیزیه واسه خودش. تو پست های بعدی ازش بیشتر خواهید دید...